Urodził się w Szczepanowicach 15 lipca 1882 r. jako syn Tomasza i Marcjanny zd. Staszkiewicz Barczyńskich. Ojciec Tomasz jako posiadacz licznych nieruchomości czerpał dochód z czynszów i dzierżaw, natomiast matka zajmowała się gospodarstwem domowym. W rodzinie były tradycje rzemieślnicze – stryj Antoni był mistrzem kowalskim, dlatego po ukończeniu szkoły powszechnej Romualda oddano do terminu do
Służył w 13 pułku ułanów w korpusie gen. bryg. Antoniego Giełguda, potem w korpusie gen. dyw. Henryka Dembińskiego. W grudniu 1831 r. organizował siłę zbrojną w Miechowie, z którą wycofał się do Warszawy. Otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego ojczyźnie”, a 5 IX 1831 r. Krzyż Złoty Virtuti Militari nr 2315.
Źródła:
Dokumenty Sztabu Głównego WP z 1831 r
Urodził się w 1848 r. w Poniemuniu nad Niemnem na Litwie. Ukończywszy szkoły średnie w Wilnie kontynuował naukę na uniwersytet w Moskwie.w 1862 r. przybył do Krakowa aby dokończyć edukacje w zakresie prawa. Jednak w styczniu 1863 r. aktywnie włączył się w działania powstańcze udał się do Ojcowa. Gdzie wstąpił do oddziału Żuawów Śmierci dowodzonych
W czasie wybuchu powstania był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wraz z kolegami z uczelni przedostał się przez granice z Królestwem i dotarł do obozu ojcowskiego. Bił się z Moskalami w Miechowie 17 lutego 1863 r.
WB
Źródła:
Rzecz o roku 1863, publ. towarzysząca wystawie: Uniwersytet Jagielloński wobec Powstania Styczniowego (red. A. Zięba), Kraków 2013
Urodził się 2.08.1841 r. w Błażowej jako syn Tomasza i Marianny z d. Sroka. Z zawodu ogrodnik, był powstańcem zwerbowanym do obozu w Ojcowie. Wraz z towarzyszami bił się z Rosjanami w Miechowie 17 lutego 1863 r. Po bitwie powrócił do Krakowa, ale tam został wcielony do wojska austriackiego, czego dowodem jest zaświadczenie z c
Urodził się w 1839 r. w Samborze. W młodości pracował jako urzędnik (dietariusz konceptualny). Wraz z wybuchem powstania 1863 r. zaciągnął się do obozu Apolinarego Kurowskiego w Ojcowie, później służył u Aleksandra Krukowieckiego. Był uczestnikiem bitwy miechowskiej 17 lutego 1863 r. Jak również bitwy pod Glanowem, gdzie odniósł rany.Po powstaniu styczniowym mieszkał w Sanoku, gdzie
Był powstańcem obozu ojcowskiego i został przyjęty do kompanii Żuawów Śmierci. Walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po powstaniu zamieszkał we Lwowie. Zmarł we Lwowie po 1898 r.
WB
Źródło:
https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/71612/edward-berlinski
Powstanie z obozu w Ojcowie. Wraz z towarzyszami broni walczył z Rosjanami w Miechowie 17 lutego 1863 r. Ranny został wzięty do niewoli.
WB
Źródła:
Staszel J.- Kartka dziejowa Miechowa Kazimierza Girtlera. Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV (1969)
Urodził się 13.04.1918 r. w Proszowicach. Ukończył Szkołę Podstawową w Proszowicach i Państwową Szkołę Przemysłową w Krakowie. Jako junak z cenzusem przebywał na obozie junackim w okolicach Białegostoku, gdzie zastała go wojna. 17.09.1939 r. został wzięty do niewoli rosyjskiej i wywieziony na Sybir. W 1940 roku został wymieniony (jak wielu innych Polaków) za jeńców rosyjskich
Urodził się w 1841 r. w Kotowej Woli. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po dotarciu do obozu ojcowskiego został zapisany i przyjęty do oddziału kawalerii. Jako kawalerzysta walczył w Miechowie z Rosjanami, a po rozproszeniu oddziału powrócił do Krakowa. Do końca powstania pracował w organizacji podziemnej.
WB
Źródła:
Rzecz o roku 1863, publ. towarzysząca wystawie: Uniwersytet Jagielloński wobec Powstania
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
