Urodzony 10.10. 1898 r., w Siedliskach obok Miechowa, w rodzinie rolnika Wojciecha i Jadwigi z Ratuchów (akt nr 380). Wiosną 1919 r. wstąpił do 3 szwadronu 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, który był formowany w Wolbromiu. Z racji postawnej budowy ciała trafił do sekcji karabinów maszynowych. Odznaczył się w trakcie walk o stację kolejową Koziatyn 27 kwietnia 1920 r., za co nadany został mu Krzyż Walecznych. Kilka dni później pod Szubówką również odznaczył się odwagą i opanowaniem za co otrzymał dwa kolejne Krzyże Waleczne. Następny Krzyż Walecznych otrzymał za udział w bitwie stoczonej pod Chałaimgródkiem 11 czerwca 1920 r.
Za udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 kapral Franciszek Baranek został odznaczony srebrnym krzyżem Virtuti Militari. Za walkę i poświęcenie na wojnie otrzymał również ziemię na Wołyniu, co gwarantowała ustawa z 17 grudnia 1920 r. o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego.
Na Wołyniu gospodarzył wraz z żoną Marianną z Byczków. Tam urodziły się ich dzieci: Roman i Emilia. Osad w której zamieszkali nadana zostało w 1926 r. urzędowa nazwa Kolonia Góra i zlokalizowana była pod wsią Rusywel w gminie Hoszczno w powiecie Równe. W osadzie tej mieszkały cztery rodziny, które używały potocznie nazwy Wielkozagórze, na pamiątkę jednej z Gmin w powiecie miechowskim.
Wybuch wojny w 1939 r. był potężnym ciosem również dla Polaków mieszkających we wschodnich województwach RP, które po 17 września znalazły się pod okupacją sowiecką. Rodzina Franciszka Baranka zmuszona została do opuszczenia swojego domu. Przez kilka miesięcy mieszkali u zaprzyjaźnionego Ukraińca. W dniu 10 lutego 1940 r. zostali aresztowani przez władzę radziecką i wywiezieni na Syberię do Siczynki w obwodzie wołogodzkim (rejon mieżdurieczeński). Franciszek Baranek jako uczestnik wojny polsko-bolszewickiej wielokrotnie doświadczał brutalnego traktowania na zsyłce. Cała rodzina była zaangażowana w ciężką pracę w bardzo trudnych i niesprzyjających warunków.
W 1941 r. po ogłoszeniu amnestii, zesłańcy odzyskiwali wolność i prawo do opuszczenia miejsca zesłania. Również rodzina Franciszka Baranka postanowiła skorzystać z okazji i wyruszyła na południe ZSRR. Franciszek wraz z synem Romanem zaciągnął się do Armii gen. Władysława Andersa. Po wyjściu z wojskiem z Rosji znalazł się w Palestynie, syn Roman trafił do Royal Air Force i szkolił się na pilota myśliwców. Ostatnie wspólne spotkanie Franciszka, żony Marianny i córki Emilki miało miejsce podczas dwutygodniowego urlopu jesienią 1942 r. Po utworzeniu 7 Pułku Artylerii Przeciwpancernej w listopadzie 1942 r. Franciszek Baranek znalazł się w jego składzie. Zginął 5 lipca 1944 r. w trakcie operacji przygotowującej zdobycie włoskiego miasta Ankony. Spoczął na cmentarzu w Loreto, jego grób oznaczony jest symbol 9-A-15.
Źródła:
- Pogoń Urszula, Stąd ich ród. O Franciszku Baranku z Siedlisk, Wieści Miechowskie 22 czerwca 2018 r.
- https://geneteka.genealodzy.pl
- USTAWA z dnia 17 grudnia 1920 r. o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego
- http://cmpi.fondazionemm2c.org/pl/lista-pochowanych-loreto/cart/2936/franciszek-baranek.html
