Juliusz Nowak urodził się 10 kwietnia 1920 roku w Witowicach. Ukończył szkołę podoficerską dla małoletnich. Brał udział w wojnie obronnej 1939 roku. Następnie wrócił do rodzinnego domu, gdzie rozpoczął konspirację w ramach POZ (Polska Organizacja Zbrojna) „Racławice” został komendantem na powiat miechowski przyjmując pseudonim Babinicz. W 1940-1943 Juliusz wraz ze swoim bratem Henrykiem Nowakiem ps. Czcionka, w wybudowanym bunkrze/ziemiance w gospodarstwie rodziców prowadził nasłuch radiowy oraz prowadził drukarnię. W 1942 „Babinicz” przydzielony został do placówki Charsznica (kryptonim „Czajka”) gdzie objął stanowisko oficera dywersji. Był także dowódcą oddziału dyspozycyjnego w podobwodzie Miechów („Magda”) Inspektoratu Rejonowego Armii Krajowej „Maria”. Podczas trwania Rzeczpospolitej Partyzanckiej oddział dyspozycyjny Nowaka został przekształcony w oddział partyzancki jego stan osobowy urósł wtedy z 30 osób, aż do 80, często oprócz akcji dywersyjnych zajmował się obrona sztabu 106. DP „Dom”. Oddział był przydzielony do 112, pułku piechoty w 106. DP AK (plut. III „Dominiki-Magdy”). Wraz ze swoimi żołnierzami brał udział w 17 dużych akcjach zbrojnych przeciwko okupantowi.
Po kapitulacji Niemiec prześladowany i torturowany przez komunistyczną bezpiekę. Po aresztowaniu latem 1949 roku był poddany okrutnym torturom. o których tak zeznawał w procesie oficerów 106 DP AK i Bolesława Nieczuja-Ostrowskiego, którym . 11 grudnia 1951 r. zapadł wyrok w sprawie przeciwko Juliuszowi Nowakowi ps. „Babinicz”. Sąd uniewinnił go od zarzutów współpracy z Niemcami w czasie okupacji, natomiast w sprawie dokonanych morderstw na osobach pochodzenia żydowskiego sąd uznał oskarżonego winnym i wymierzył karę sześciu lat więzienia. Jednakże na mocy ustawy o amnestii wyrok został zmniejszony do trzech lat, a z racji, iż Nowak przebywał przez trzy lata w więzieniu w trakcie prowadzonego śledztwa, sąd zwolnił go w 1952 r. Ukończył studia na Wydziale Leśnym UJ, podjął pracę w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Krakowie. Po wojnie ożenił się z Danutą Nowak ps. Felek (zmarła w 2001 roku), żołnierzem swojego oddziału.
Zmarł w styczniu 1986 r. i został pochowany na miechowskim cmentarzu w sektorze 10.
Źródła:
- Bolesław Michał Nieczuja-Ostrowski; Rzeczpospolita Partyzancka; Instytut Wydawniczy PAX; Warszawa 1990.
- Bolesław Michał Nieczuja-Ostrowski; Inspektorat AK „Maria” w walce t. II Kryptonim „Michał”-„Maria” (1943-VI.1944) Część I; Fundacja Inspektoratu Światowego Związku Żołnierzy AK i Sekcji Obrony Życia Dziecka im. Inspektoratu; Elbląg 2001
- Bolesław Michał Nieczuja-Ostrowski; Inspektorat AK „Maria” w walce t. II Kryptonim „Michał”-„Maria” (1943-VI.1944) Część II; Fundacja Inspektoratu Światowego Związku Żołnierzy AK i Sekcji Obrony Życia Dziecka im. Inspektoratu; Elbląg 2007
- Album „Dominika” 1943-1945 „Suszarnia”
- Tomasz Stężała; Pułkownicy 1944. Rzeczpospolita Partyzancka Tom 1; Instytut Wydawniczy ERICA; Warszawa 2015
- Informatory SŻAK w Krakowie
- Antoni Iglewski; „PONAR” Wspomnienia z lat 1939-1945; Brześć Kujawski 2012
- Rudolf Zbysław Pasek ps. „Sprzączka”; Ziemi Miechowskiej w pokłonie. Wspomnienia wojenne; Warszawa 2010
- Agnieszka Wątor; Śledztwo i proces ppłk. Bolesława Michała Nieczui-Ostrowskiego; [w:] Sowiniec. Półrocznik Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, nr 47 grudzień 2015
- Agnieszka Wątor; Służba mjr. Bolesława Michała Nieczui-Ostrowskiego w Inspektoracie Armii Krajowej „Maria” w latach 1943-1945; [w:] Sowiniec. Półrocznik Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, nr 46 czerwiec 2015
- Stanisław M. Przybyszewski; Rzeczpospolita Partyzancka Lipiec – Sierpień 1944; Wydawnictwo „Nowa Nidzica”; Kazimierza Wielka 2004
- Józef Belski; Kazimiersko – Proszowicka Rzeczpospolita Partyzancka 22 lipca – 12 sierpnia 1944; Kazimierza Wielka 2014
- Józef Belski; Ostatnie dni; Kraków 2018
- Jerzy Nagawiecki (red.); Ludzie Ziemi Olkuskiej; Olkusz 2009
WB
