Ferdynand Gołąb, syn Stanisława i Katarzyny z Gawronów urodził się 16 stycznia 1899 r. w Jaworznej (obecnie gm. Laskowa) w parafii Ujanowice. Do Wojska Polskiego wstąpił jako ochotnik dnia 1.03.1919 r. Przez cały okres trwania wojny polsko-bolszewickiej walczył w 144 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Po zakończeniu działań wojennych i przemianowaniu 144 p.p. na 71 p.p. jako podoficer pełnił zawodową służbę wojskową w Ostrowi Mazowieckiej i Zambrowie.
W okresie międzywojennym odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości, medalem Brązowym za Długoletnią Służbę. Przed II wojną światową dowódca 71 Pułku Piechoty, płk. dypl. Orest Dżułyński wystąpił z wnioskiem o odznaczenie Ferdynanda Gołąb Brązowym Krzyżem Zasługi. Gołąb był wówczas szefem kompanii w Zambrowie.
Po wybuchu II wojny światowej w stopniu st. sierżanta walczył w kampanii wrześniowej, w macierzystym 71 Pułku Piechoty; wzięty do niewoli 13.09.1939 r. prawdopodobnie w Łętownicy pomiędzy Zambrowem a Ostrowią Mazowiecką. Wywieziony przez Niemców do obozu jenieckiego dla podoficerów i szeregowych wojsk lądowych Stalag IA Stablack (obóz w Kamińsku, obóz w Stabławkach – teren dawnych Prus Wschodnich), a następnie do VI-J Krefeld-Fichtenhain w pobliżu granicy niemiecko-holenderskiej.
Ferdynand Gołąb po opuszczeniu obozu służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie – według relacji rodziny, pod dowództwem gen. Stanisława Maczka. Po powrocie do kraju mieszkał z rodziną w Ostrowi Mazowieckiej.
Jego syn Piotr poślubił mieszkającą w Miechowie Mariannę Podymównę, w związku z tym po pewnym czasie Ferdynand Gołąb przeniósł się z Ostrowi Mazowieckiej do Miechowa, gdzie pracował w gospodarstwie pomocniczym przy szpitalu św. Anny i w bazie Państwowej Komunikacji Samochodowej.
Zmarł 15 sierpnia 1980 r., pochowano go na cmentarzu parafialnym w Miechowie – sektor 14, rząd 5 od wschodu, kwatera 10 od północy.
Zarys historii wojennej 71 pułku piechoty, s. 16; opr. Ferdynand Mazaraki, Warszawa 1929:
„Na specjalną uwagę zasługuje czyn dowódcy 1-ej kompanji, podporucznika Kazimierza Hodboda, który posuwając się z kompanją w pierwszej linji, został niespodzianie ostrzelany z odległości 100 kroków przez nieprzyjacielskie karabiny maszynowe; nie otwierając wcale ognia, poszedł on do szturmu na bagnety, wyrzucił nieprzyjaciela, zdobywając 2 karabiny maszynowe. Następnie z własnej inicjatywy dla wsparcia ataku 2-ej kompanji ruszył na wieś Zawady, przyczyniając się w wielkiej mierze do jej zdobycia. Przy tem natarciu odznaczył się również wyjątkową odwagą szeregowiec Ferdynand Gołąb.”
WB
Żródła:
1. Biogram opracowany przez Mirosława Pogonia
2. https://forum.odkrywca.pl/topic/755402-71-pu%C5%82k-piechoty/page/13/
Ferdynand Gołąb (pierwszy z prawej) z kolegami
Ferdynand Gołąb w poczcie sztandarowym
