Był czeladnikiem krawieckim w Tarnowie. Wraz z innymi ochotnikami z Tarnowa dostał się do obozu ojcowskiego i wziął udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po rozproszeniu oddziału powrócił do Tarnowa. Kiedy 6 maja 1863 r. próbował dostać się do powstańców został zatrzymany przez austriacki patrol wojskowy
WB
Źródła:
Kunisz A. – Udział ziemi tarnowskiej w powstaniu
Urodził się w Bytomiu w 1841 r. Przez powstaniem pracował w fabryce Eliaszewicza w Tarnowie jako czeladnik ślusarski. Wraz z kolegami z Tarnowa dotarł do obozu ojcowskiego i wraz z oddziałem walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Szczęśliwie przeżył klęskę miechowską.
WB
Źródła:
Kunisz A. – Udział ziemi tarnowskiej w powstaniu styczniowym, Kraków 1990
Urodził się w Płazowie jako syn Grzegorza i Marii z Żukotyńskich. Ojciec był urzędnikiem w salinach w Bochni i Niepołomicach, a w 1830 r. brał udział w walkach powstańczych.Władysław po ukończeniu gimnazjum w Bochni został studentem Instytutu Technicznego w Krakowie, skąd z kolegami udał się do powstania. Nauczyciele Instytutu dość długo fałszowali listy obecności aby
Urodzony 10.10. 1898 r., w Siedliskach obok Miechowa, w rodzinie rolnika Wojciecha i Jadwigi z Ratuchów (akt nr 380). Wiosną 1919 r. wstąpił do 3 szwadronu 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, który był formowany w Wolbromiu. Z racji postawnej budowy ciała trafił do sekcji karabinów maszynowych. Odznaczył się w trakcie walk o stację kolejową Koziatyn 27
Urodził się w 1842 r. Kurzynie Małej na Podkarpaciu. W początkach powstania przedostał się do Królestwa gdzie zgłosił się do obozu powstańczego w Ojcowie. Walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po rozproszeniu oddziału po przegranej bitwie przedostał się do oddziału Mariana Langiewicza i walczył pod Chrobrzem i Grochowiskami. Później wraz ze Stefanem Malczewskim
Urodził się 23 marca 1898 r. w Miechowie Jako syn Antoniego i Marianny Barczyńskich. Ojciec jego był kowalem i pracował we własnym zakładzie. Bolesław często pomagał ojcu w ciężkiej pracy kowala ucząc się jednocześnie tego zawodu. Szkołę powszechna skończył w Miechowie. W czasie wybuchu wielkiej wojny miał 16 lat. Już rok później wstąpił do legionów
Urodził się w Szczepanowicach 15 lipca 1882 r. jako syn Tomasza i Marcjanny zd. Staszkiewicz Barczyńskich. Ojciec Tomasz jako posiadacz licznych nieruchomości czerpał dochód z czynszów i dzierżaw, natomiast matka zajmowała się gospodarstwem domowym. W rodzinie były tradycje rzemieślnicze – stryj Antoni był mistrzem kowalskim, dlatego po ukończeniu szkoły powszechnej Romualda oddano do terminu do
Służył w 13 pułku ułanów w korpusie gen. bryg. Antoniego Giełguda, potem w korpusie gen. dyw. Henryka Dembińskiego. W grudniu 1831 r. organizował siłę zbrojną w Miechowie, z którą wycofał się do Warszawy. Otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego ojczyźnie”, a 5 IX 1831 r. Krzyż Złoty Virtuti Militari nr 2315.
Źródła:
Dokumenty Sztabu Głównego WP z 1831 r
Urodził się w 1848 r. w Poniemuniu nad Niemnem na Litwie. Ukończywszy szkoły średnie w Wilnie kontynuował naukę na uniwersytet w Moskwie.w 1862 r. przybył do Krakowa aby dokończyć edukacje w zakresie prawa. Jednak w styczniu 1863 r. aktywnie włączył się w działania powstańcze udał się do Ojcowa. Gdzie wstąpił do oddziału Żuawów Śmierci dowodzonych
W czasie wybuchu powstania był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wraz z kolegami z uczelni przedostał się przez granice z Królestwem i dotarł do obozu ojcowskiego. Bił się z Moskalami w Miechowie 17 lutego 1863 r.
WB
Źródła:
Rzecz o roku 1863, publ. towarzysząca wystawie: Uniwersytet Jagielloński wobec Powstania Styczniowego (red. A. Zięba), Kraków 2013
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
