Był uczniem, razem z kolegami przedostał się do powstańczego obozu w Ojcowie. Tu przyjęto go do oddziału w randze szeregowego. Walczył z Moskalami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Pomimo otrzymanej rany udało mu się dostać do Krakowa, skąd po wyleczeniu wraz z Aleksandrem Krukowieckim wyruszył do powstania. Został wzięty do niewoli rosyjskiej pod Glanowem. Skazano na zesłanie i tam pracował w guberni woroneskiej przy budowie kolei. W 1869 r. powrócił do Krakowa, gdzie pracował jako murarz. Ożenił się, ale nie miał dzieci. Był podopiecznym Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64 r.
WB
Źródła:
- Białynia-Chołodecki J. – Pamiętnik powstania styczniowego.
- Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV (1969)
- https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/72095/jan-wojtowicz
