Był administratorem majątku ziemskiego. Walczył w oddziale A. Kurowskiego w Miechowie. Po rozproszeniu oddziału znalazł się w oddziale gen. Edmunda Taczanowskiego. Ciężko ranny w jednej z bitew został ujęty i osadzony w Cytadeli Warszawskiej. Zwolniony ze względów zdrowotnych wyemigrował do Francji. Po powrocie do kraju został wcielony do armii carskiej.
WB
Źródła:
Maliszewski J., Powstanie Styczniowe, Notatki biograficzne
Był aptekarzem w Krakowie. Jako wielki patriota, kiedy tylko nadarzyła się okazja wyjechał do Królestwa trafiając do obozu ojcowskiego. Razem z towarzyszami broni wyruszył na Miechów. Wziął udział w bitwie 17 lutego 1863 r. gdzie został ciężko ranny. O jego dalszych losach nie ma informacji stąd przypuszczenie, że zmarł i razem z innymi powstańcami został
Były oficer wojska polskiego w 1831 r. kawaler krzyża Virtuti Militari. Był urzędnikiem Magistratu w Krakowie i inspektorem dochodów niestałych. Brał udział w walkach z Rosjanami na terenie Królestwa (prawdopodobnie w Miechowie). Powrócił szczęśliwie do Galicji. Zmarł nagle 14 sierpnia 1863 r. w Krakowie.
WB
Źródła:
Czas – 15 sierpnia 1863Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, wystawa „Rzecz o roku 1863
Student Uniwersytetu Jagiellońskiego, który wraz z kolegami przedostał się do obozu ojcowskiego. Wraz z towarzyszami broni wziął udział w bitwie miechowskie i tam poległ 17 lutego 1863 r. Został w mogile powstańczej na miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Staszel Jan – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok
Przed powstaniem uczeń gimnazjum tarnowskiego. Wraz kolegami ze szkoły dotarł do obozu ojcowskiego. Tu został przyjęty do Kompanii Strzelców Tarnowskich kpt. Antoniego Uhmy. Brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Ranny szczęśliwie uniknął niewoli rosyjskiej.
WB
Źródła:
Kunisz A. – Udział ziemi tarnowskiej w powstaniu styczniowym, Kraków 1990Sokalski K. – Pamiętniki z 1863, w: Straż Polska
Urodził się w 1844 r. w Jaksicach jako syn Andrzeja i Ewy z d. Bańbuła Szczepków. Walczył w szeregach powstańczych podczas styczniowej irredenty. Przeżył szczęśliwie wszystkie walki i powrócił w rodzinne strony unikając represji ze strony Rosjan. Zmarł w 1920 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Miechowie w sektorze I.
WB
Źródła:
https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/78054/wincenty-szczepkahttps://geneteka.genealodzy.pl/
Nagrobek Wincentego Szczepki na
Pochodził z Zemborzyna w Królestwie Polskim. W lutym dotarł szczęśliwie do obozu powstańczego w Ojcowie. Wraz z towarzyszami broni uczestniczył w wyprawie na Miechów. Tam w bitwie 17 lutego 1863 r. został ciężko ranny. Szczęśliwie dowieziono go Krakowa, ale rany były na tyle poważne, że pomimo starań lekarzy zmarł 26 lutego.
WB
Źródła:
Staszel Jan – Bitwa miechowska
Urodził się w 1843 r. w Ciężkowicach. Przed powstaniem był czeladnikiem szewskim w Tarnowie u mistrza Dobrzańskiego. Wraz grupą zorganizowaną przez Feliksa Kudelkę przedostał się do Ojcowa w dniu 13 lutego 1863 r. W obozie został przyjęty do oddziału kosynierów z którym wziął udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. W bitwie został lekko
Żołnierz partii Apolinarego Kurowskiego. Brał udział w wyprawie na Miechów i tam poległ w bitwie 17 lutego 1863 r.
WB
Źródła:
Stupnicki Hipolit – Imionospis poległych i straconych ofiar powstania 1863-1864, Lwów 1865Kolumna Z. – Pamiątka dla rodzin polskich, krótkie wiadomości o straconych na rusztowaniach, rozstrzelanych, poległych i zmarłych na wygnaniu syberyjski i tułaczce ofiar 1861-1866, Kraków
Józef Tabaka Urodził się 11 marca 1922 r w Rzeżuśni w rodzinie Stanisława Tabaki cieśli, stolarza i budowniczego młynów wodnych, jakich wiele w tamtych czasach działało na okolicznych ciekach wodnych. Po skończeniu szkoły powszechnej uczył się zawodu stolarza i pomagał rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Po swoim ojcu odziedziczył zamiłowanie do pszczelarstwa, którym dodatkowo zajmował
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
