Aleksander Rudy urodził się 14 kwietnia 1914 r. w Sławicach w powiecie miechowskim jako syn Franciszka miejscowego rolnika. Posiadał zdolności plastyczne i interesował się lotnictwem. Dzięki wytrwałości w swoich zainteresowaniach udało mu się ukończyć szkołę pilotów w Dęblinie. Dodatkowo jako uzdolniony pilot ukończył kursy akrobacji lotniczej.
Służbę w wojsku rozpoczął w 123 Eskadrze Myśliwskiej, potem został oddelegowany do 22 Eskadry Liniowej.
Podczas działań wojennych 1939 r. walczył jako pilot 24 Eskadry Rozpoznawczej na samolocie Karaś. W czasie udanej akcji bombardowania Orawki został 3 września 1939 r. zestrzelony przez Niemców. Ciężko ranny jako jedyny z załogi Karasia uszedł z życiem. Leczono go w szpitalu w Rużomberku i w Wiedniu. Po wyleczeniu został więźniem kilku obozów jenieckich na terenie Niemiec. W obozie Torgau powstały jego liczne prace plastyczne. Koniec wojny zastał go jako pracownika przymusowego w Niemczech.
W czerwcu 1945 r udało mu się powrócić do ojczyzny. Zmienił wtedy nazwisko na Rudkowski, ożenił się z Zofią Jasińską i zamieszkał w Krakowie. Pracował w Aeroklubie krakowskim jako instruktor pilotażu. Nasilenie się czystek stalinowskich spowodowało odsunięcie go od pracy, pozbawienie licencji pilota i degradacje wojskową. Znalazł wtedy pracę w zakładach Naprawy Maszyn Drogowych MADRO w Krakowie i mimo przywrócenia mu licencji pilota po odwilży 1956 r. do lotnictwa już nigdy nie wrócił uważając, że istniejąca władza nie jest dla niego przyjazna.
Pomimo zerwania kontaktów zawodowych z lotnictwem nadal czynnie działał w Aeroklubie i miał tam zawsze serdecznych kolegów.
W latach 70. Doceniono jego wysiłki wojenne i pracę społeczną. Został odznaczony „Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari”, medalem „Za udział w Wojnie Obronnej 1939”, „Krzyżem Walecznych” oraz medalem „Za zasługi dla Obronności Kraju”.
Za pracę na rzecz miasta i aeroklubu otrzymał odznaki „Za zasługi dla Aeroklubu”, Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, „Zasłużonego działacza Lotnictwa Sportowego”, Za prace społeczne na rzecz Miasta Krakowa” oraz „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej”.
Zmarł w Krakowie 21 marca 2001 r. w wieku 87 lat i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
WB
Źródła:
- Biogram opracowany przez wnuczkę Agnieszkę Rudkowską
- https://dziennikpolski24.pl
- https://klimontow.org
- https://grobywojenne.malopolska.uw.gov.pl
