Urodził się 21 grudnia 1912 r. w Charsznicy. Jego ojciec Z.M. – Mieczysław Machowski był jedynym synem Stanisława Machowskiego (ekonoma w Makocicach k. Proszowic) – syna ekonoma w Racławicach Olkuskich. Matka Z.M. Bronisława Marianna z domu Lejman była córką Tomasza Lejmana (nauczyciela w Szreniawie i Charsznicy Witówce) – pochodzącego z dawnych osadników niemieckich (rolników) z Żarnowca. Matka Z.M. miała 5. braci (Stefana – lekarza szpitalnego i gimnazjalnego w Miechowie, Stanisława – lekarza w Charsznicy, Konrada – prokuratora wojskowego w Kielcach, Jana – urzędnika kolejowego i najmłodszego: Włodzimierza – studenta, który jako legionista 1. brygady (V pułku) poległ w bitwie od Kostiuchnówką w lipcu 1916 r.).
Zbigniew Machowski ukończył Szkołę Powszechną w Charsznicy, a następnie, w 1930 r., Państwowe Gimnazjum Męskie im. T. Kościuszki w Miechowie. W 1939 r. Z. Machowski uzyskał absolutorium na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego, zamieszkując wcześniej w trakcie studiów u rodziców w Warszawie ( gdzie ojciec Mieczysław M. pracował na stanowisku naczelnika służby ruchu stacji Warszawa-Wschodnia). W końcu 1939 r. Z. Machowski zamieszkał w Charsznicy i w czasie wojny pracował w miejscowej mleczarni. Sytuacja ta była związana z utratą mieszkania służbowego (kolejowego) w Warszawie przez ojca Z.M., Mieczysława Machowskiego, który zmarł w końcu października 1939 r. (w trakcie pełnienia w Dyrekcji Kolejowej stanowiska Wojennego Komendanta kolei – z mianowania gen. Rómmla).
W trakcie pobytu w Charsznicy Zbigniew Machowski wstąpił do ZWZ-Armii Krajowej, przyjmując pseudonim „Machaj” – „Kosa”, pełniąc następnie funkcję zastępcy dowódcy miejscowej placówki „Czajka”. Jako podporucznik rezerwy (po odbyciu 1-rocznej służby wojskowej po maturze
– w wojskach podhalańskich) prowadził szkolenie wojskowe na poziomie dowódcy plutonu. W ramach przygotowań do realizacji „Burzy” został w czerwcu 1944 r. przydzielony do batalionu szturmowego „Suszarnia” i brał udział w walkach z Niemcami w Górach Miechowskich i Sancygniowie (źródła: oświadczenie Stefana Kwietnia i Książka B.M., Nieczui-Ostrowskiego „Rzeczpospolita Partyzancka”, str. 413).
Po wojnie Z. Machowski ujawnił się ( 2 X 1945 r.), a następnie kontynuował działalność w ramach organizacji WiN (szczegóły nie są znane).
Ścigany przez Urząd Bezpieczeństwa Z. Machowski ukrywał się w różnych miejscach w Polsce (m.in. u swego krewnego ks. Stanisława Machowskiego – proboszcza parafii w Chęcinach).
Z. Machowski zmarł 18. 1. 1948 r. w Kielcach – w trakcie ukrywania się przed Urzędem Bezpieczeństwa Publicznego.
WB
Źródła:
- Informacja od rodziny
- Nieczuja-Ostrowski B. – Rzeczpospolita Partyzancka, Inspektorat „Maria” w walce, PAX Warszawa 1991
