– Walczący w bitwie miechowskiej
Był żołnierzem w rosyjskim wojsku. Chcą ruszyć do powstania wystarał się o dymisje i swoje kroki skierował do tworzącego się oddziału w Ojcowie. Wraz z towarzyszami broni wziął udział w wyprawie miechowskiej i podczas bitwy 17 lutego 1863 r. poniósł śmierć.
WB
Źródła:
Staszel Jan – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej
Urodził się 11 lipca 1844 r. w Paleśnicy jako syn Adolfa. Jako 1,5-roczne niemowlę został ukryty przez służącą przed bandą Szeli. Jego ojca – Adolfa chłopi zatłukli cepami i kosami. Opiekunek jego został Jan Wyżykowski – ojczym mieszkaniec Bochni. Uczył się w gimnazjum w Nowym Sączu a potem w Gimnazjum Św. Jacka
Pochodził z Tarnowa i był byłym oficerem wojsk austriackich. W Tarnowie był członkiem Ławy Obwodowej – tajnej organizacji powstańczej. Ława zwerbowała i wyposażyła najczęściej w kosy grupę 65 ochotników noszącą mino strzelców tarnowskich. Jej dowódcą został kpt Antoni Uhma. Kompania ta składająca się przede wszystkim z gimnazjalistów i rzemieślników (wspomagana przez ochotników
Pochodził z Poznania prawdopodobnie kolega Trąpczyńskiego. Po przybyciu do obozu ojcowskiego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Brał udział w wyprawie na Miechów i poległ w czasie bitwy 17 lutego 1863 r. Pochowany został w mogile ma miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w Ojcowie, w: Kuryer Lwowski 1913 nr 92
Urodził się w 1841 r. we wsi Skowronna pod Pińczowem. Był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wraz z kolegami przybył do obozu ojcowskiego gdzie przyjęto go do oddziału Żuawów Śmierci. Brał udział w wyprawie miechowskiej. Ciężko ranny podczas bitwy 17 lutego 1863 r. został szczęśliwie dowieziony do Krakowa. Leczony był w Szpitalu Św. Ducha
Był uczniem szkoły wydziału leśnego w poznańskim. Po przybyciu do obozu ojcowskiego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Brał udział w wyprawie na Miechów i poległ w czasie bitwy 17 lutego 1863 r. Pochowany został w mogile ma miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w Ojcowie, w: Kuryer Lwowski 1913 nr 92Stupnicki Hipolit
Pochodził spod Stanisławowa. Po przybyciu do obozu ojcowskiego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Brał udział w wyprawie na Miechów i poległ w czasie ataku na cmentarz. Został w mogile powstańczej na miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w Ojcowie, w: Kuryer Lwowski 1913 nr 92Kolumna Z. – Pamiątka dla rodzin polskich, krótkie
Urodził się 18 grudnia 1843 r. jako Apoloniusza Tomkowicza (1804-1851) i Marii Wężyk (1820-1886), córki Franciszka Wężyka. Był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego i 1 lutego 1863 r. ochotniczo wstąpił do oddziału zorganizowanego w Ojcowie przez Apolinarego Kurowskiego. Został przyjęty do elitarnego oddziału Żuawów Śmierci i pełnił ważną funkcję członka sztabu oddziału. Brał udział
Miał wykształcenie techniczne i był ochotnikiem z Krakowa, który dotarł do obozu ojcowskiego i został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci – w wykazach powstańczych widnieje przy mim zapis „strzelec”. Wziął udział w bitwie miechowskiej w której poległ 17 lutego 1863 r. Został w mogile powstańczej na miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w
Żołnierz partii Apolinarego Kurowskiego. Brał udział w wyprawie na Miechów i tam poległ w bitwie 17 lutego 1863 r.
WB
Źródła:
Stupnicki Hipolit – Imionospis poległych i straconych ofiar powstania 1863-1864, Lwów 1865Kolumna Z. – Pamiątka dla rodzin polskich, krótkie wiadomości o straconych na rusztowaniach, rozstrzelanych, poległych i zmarłych na wygnaniu syberyjski i tułaczce ofiar
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
