– Walczący w bitwie miechowskiej
Urodził się w Krakowie w 1841 r. Z zawodu był krawcem. Po przybyciu do obozu ojcowskiego został przydzielony do oddziału Żuawów Śmierci. Pod wodzą Franciszka Rochebrun walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Zmarł w 1919 r jako podopieczny przytuliska weteranów powstania styczniowego w Krakowie.
WB
Źródła:
Dzienniki personalne i Roczniki Oficerskie WP 1921-24Maliszewski
Urodził się w Bochni 5.12.1843 r. Jako syn Michała i Franciszki z d. Śliwińska. W początkach lutego 1863 r. dotarł do obozu powstańczego w Ojcowie. Wraz z oddziałem wyruszył na Miechów i tam walczył 17 lutego 1863 r. Po bitwie powrócił do Galicji gdzie został uwięziony przez władze austriackie. W więzieniu przebywał
Urodził się w Wodzisławiu w 1841 r. Z zawodu był kowalem. Na początku powstania trafił do partii Apolinarego Kurowskiego i wraz z towarzyszami brał udział w oswobadzaniu trójkąta granicznego. Po rozproszeniu oddziału po bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. znalazł się w oddziale Augusta Jasińskiego. Potem walczył pod dowództwem Kazimierza Konrada Błaszczyńskiego
Urodziła się w Będzinie w 1845 r. Był praktykantem rolnym. Na sygnał powstania porzucił codzienne zajęcia i dotarł do obozu ojcowskiego. Wziął udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po rozproszeniu oddziału trafił do wojsk powstańczych działających pod wodzą Mariana Langiewicza. Potem walczył w oddziale Dionizego Czachowskiego. Oprócz Miechowa walczył pod
Urodził się w Warszawie w 1845 r. Jako młody człowiek dostał się do obozu ojcowskiego i wraz z towarzyszami walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po rozproszeniu oddziału po bitwie wraz z kilkoma kolegami dostał się do oddziału Mariana Langiewicza z którym odbył kampanię. Po rozwiązaniu oddziału szczęśliwie wyemigrował za
Urodził się w Ostrowcu w 1832 r. Po skończeniu szkół został urzędnikiem. Na początku lutego dostał się do obozu ojcowskiego i w stopniu szeregowca walczył w oddziale A. Kurowskiego pod bezpośrednim dowództwem Teodora Leona Cieszkowskiego. Po klęsce miechowskiej i rozproszeniu oddziału po bitwie 17 lutego 1863 r. nie zaniechał walki lecz wszedł
Był administratorem majątku ziemskiego. Walczył w oddziale A. Kurowskiego w Miechowie. Po rozproszeniu oddziału znalazł się w oddziale gen. Edmunda Taczanowskiego. Ciężko ranny w jednej z bitew został ujęty i osadzony w Cytadeli Warszawskiej. Zwolniony ze względów zdrowotnych wyemigrował do Francji. Po powrocie do kraju został wcielony do armii carskiej.
WB
Źródła:
Maliszewski J., Powstanie
Urodził się 6.06.1844 r. w Solinie pod Łańcutem. Jako student prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego wraz z kolegami dostał się do Ojcowa już w pierwszych dniach lutego. Tam został przyjęty do elitarnego oddziału Żuawów Śmierci. Pod wodzą Franciszka Rochebrun bił się z Rosjanami w Miechowie.
WB
Źródła:
Maliszewski J., Powstanie Styczniowe, Notatki biograficzne uczestników…, Warszawa, 1932Webersfeld E
Urodził się 29.07.1840 r. w Łęgu pod Krakowem. Wraz z kolegami znalazł się w obozie ojcowskim. Bił się 17 lutego 1863 r. w Miechowie. Szczęśliwie przeżył klęskę miechowską i nie zaniechał walki. Walczył jeszcze pod rozkazami Mariana Langiewicza pod Krzywopłotami.Zmarł 6.06.1929 r.
WB
Źródła:
https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/74868/jan-rydzynski
Nagrobek Jana Rydzyńskiego na starym cmentarzu w Tarnowie
Radca główny Zachodniego Okręgu Górniczego. Walczył w oddziale ojcowskim w bitwie miechowskiej. Szczęśliwie nie odniósł ran i po klęsce oddziału walczył w powstaniu w oddziale Komorowskiego.
WB
Źródła:
Szwed R. Powstanie styczniowe w Zagłębiu Dąbrowskim, PWN 1978https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/59880/edmund-witemberski
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
