– Powstańcy styczniowi
Urodził się w Kasinie Wielkiej. Po przybyciu do obozu powstańczego w Ojcowie został przyjęty do kompanii strzelców pod dowództwem Władysława Niewiadomskiego. Bił się z Rosjanami w Miechowie 17 lutego 1863 r. Po powstaniu ukończył seminarium nauczycielskie i pracował w szkole w Suchej Beskidzkiej.
WB
Źródło:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w
Rzemieślnik z Krakowa, po przybyciu do obozu ojcowskiego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Posiadał własny pałasz. Jako jeden z niewielu Żuawów przeżył klęskę miechowską. Walczył potem pod Batorzem, gdzie został ranny i ujęty przez Rosjan. Został skazany na 6 lat rot aresztanckich, po powrocie do kraju pracował jako malarz pokojowy. Był
Pochodził ze Skałatu w regionie tarnopolskim. Był wdowcem i pracował jako leśniczy w dobrach prywatnych. W bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. był ranny, ale wyleczył się, gdyż w 1864 r. był sądzony w Tarnopolu za przestępstwa związane z powstaniem. Został skazany na karę 25 zł lub 8 dni aresztu. W drodze
Urodził się w Bodzentynie jako syn Macieja i Tekli z domu Toporkiewicz. Jego wychowaniem zajmowała się matka, gdyż ojciec zmarł w 1841 r. Matka wyszła powtórnie za mąż. Wojciech pełnił obowiązki zakrystiana w miejscowym kościele i kiedy wybuchło powstanie poszedł do niego wraz z miejscowymi mansjonarzami. Walczył w oddziałach Mariana Langiewicza i
Urodził się w Pstrągowie, był krawcem w Krakowie. W początkach lutego na wieść o formowanym oddziale powstańczym przekradł się do Ojcowa. Walczył z Rosjanami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r., a po rozproszeniu oddziału przekradł się do oddziału Mariana Langiewicza. Wraz z nim odbył całą kampanię, którą kończyła bitwa pod Grochowiskami
Mieszkał w podkrakowskich Bielanach. Na początku lutego zgłosił się do obozu ojcowskiego i został przyjęty do oddziału jazdy w randze porucznika. Walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Dalsze jego losy nie są znane.
WB
Źródła:
AP Kielce zesp. 26, sygn. 1 (Naczelnik Wojenny Powiatów Olkuskiego i Miechowskiego), s. 12 – Lista przydziału z
Był synem pułkownika Czapskiego. Przed powstaniem pracował jako agent Komitetu Paryskiego organizującego dostawy broni dla powstańców. Po wybuchu powstania przybył do Galicji i przedostał się do obozu powstańczego organizowanego w Ojcowie. Został na początku lutego zapisany do oddziału kawalerii dowodzonego przez Rosego Węgra. W dzienniku przyjęć do oddziału zapisano, że posiadał strój
Urodził się 10.09.1835 r. w Porąbkach parafia Bieliny Kapitulne jako syn Karola i Teresy Komendołowicz Konkowskiej. Po ukończeniu nauki zatrudnił się u Deskurów jako leśniczy w ich dobrach w lasach świętokrzyskich. Zamieszkał w Krajnie w parafii Daleszyce. W 1857 r. pojął za żonę Paulinę Rudnicką. W Krajnie urodziło im się troje dzieci
Był studentem w Krakowie. Zapisany został na liście przyjętych do oddziału strzelców w dniu 7 lutego 1863 r. W uwagach zanotowano, że przybył uzbrojony w pałasz i sztylet. Według informacji pamiętnikarskiej został mianowany na dowódcę plutonu kawalerii w stopniu porucznika. Brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r., dalsze jego losy
Urodził się w Krakowie. Walczył pod rozkazami Aleksandra Waligórskiego potem Dionizego Czachowskiego. Po klęsce po Krępą Kościelną powrócił do Krakowa. Kiedy znowu przeszedł do Królestwa został przez Rosjan schwytany pod Miechowem w okolicach Sosnówki. Został skazany na 5 lat rot aresztanckich. W skutek amnestii po czterech latach zwolniony powrócił do kraju. Mieszkał
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
