– Powstańcy styczniowi
Był robotnikiem w Dąbrowie Górniczej. W bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. został ciężko ranny. Dowieziono go szczęśliwie do Krakowa, tam mimo pomocy lekarzy zmarł 23 lutego 1863 r.
WB
Źródło:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV (1969)
Urodził się w Krakowie w rodzinie kupieckiej. Dotarł do obozu powstańczego organizowanego w Ojcowie. Tu zapisano go kompanii dowodzonej przez Węgra Rosego a wchodzącego w skład grupy dowodzonej przez Wojciecha Cybulskiego. Po klęsce miechowskiej przez Krzeszowice przedostał się do Galicji. Po powstaniu był we Lwowie urzędnikiem kolejowym.
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17
Urodził się 16.1.1846 r w Woli, pod Rzeszowem jako syn ziemianina Wincentego herbu Ogończyk i Ludwiki z Wolskich. W czasie powstania styczniowego był uczniem gimnazjum rzeszowskiego. Na wieść o formowanym oddziale powstańczym pod Krakowem bez wahania dotarł do obozu ojcowskiego. Tam został przyjęty do kompanii strzelców Władysława Niewiadomskiego. Bił się z Rosjanami
Po przybyciu do obozu powstańczego w Ojcowie został przydzielony do oddziału jazdy pod dowództwem Antoniego Lipczyńskiego. Walczył z Rosjanami w Bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po bitwie szczęśliwie powrócił do Krakowa.
WB
Źródło:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV
Urodził się w Kasinie Wielkiej. Po przybyciu do obozu powstańczego w Ojcowie został przyjęty do kompanii strzelców pod dowództwem Władysława Niewiadomskiego. Bił się z Rosjanami w Miechowie 17 lutego 1863 r. Po powstaniu ukończył seminarium nauczycielskie i pracował w szkole w Suchej Beskidzkiej.
WB
Źródło:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w
Rzemieślnik z Krakowa, po przybyciu do obozu ojcowskiego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Posiadał własny pałasz. Jako jeden z niewielu Żuawów przeżył klęskę miechowską. Walczył potem pod Batorzem, gdzie został ranny i ujęty przez Rosjan. Został skazany na 6 lat rot aresztanckich, po powrocie do kraju pracował jako malarz pokojowy. Był
Pochodził ze Skałatu w regionie tarnopolskim. Był wdowcem i pracował jako leśniczy w dobrach prywatnych. W bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. był ranny, ale wyleczył się, gdyż w 1864 r. był sądzony w Tarnopolu za przestępstwa związane z powstaniem. Został skazany na karę 25 zł lub 8 dni aresztu. W drodze
Urodził się w Bodzentynie jako syn Macieja i Tekli z domu Toporkiewicz. Jego wychowaniem zajmowała się matka, gdyż ojciec zmarł w 1841 r. Matka wyszła powtórnie za mąż. Wojciech pełnił obowiązki zakrystiana w miejscowym kościele i kiedy wybuchło powstanie poszedł do niego wraz z miejscowymi mansjonarzami. Walczył w oddziałach Mariana Langiewicza i
Urodził się w Pstrągowie, był krawcem w Krakowie. W początkach lutego na wieść o formowanym oddziale powstańczym przekradł się do Ojcowa. Walczył z Rosjanami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r., a po rozproszeniu oddziału przekradł się do oddziału Mariana Langiewicza. Wraz z nim odbył całą kampanię, którą kończyła bitwa pod Grochowiskami
Mieszkał w podkrakowskich Bielanach. Na początku lutego zgłosił się do obozu ojcowskiego i został przyjęty do oddziału jazdy w randze porucznika. Walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Dalsze jego losy nie są znane.
WB
Źródła:
AP Kielce zesp. 26, sygn. 1 (Naczelnik Wojenny Powiatów Olkuskiego i Miechowskiego), s. 12 – Lista przydziału z
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
