– Powstańcy styczniowi
Pochodził z Zarszyna (koło Sanoka). Dotarł szczęśliwie do powstańczego obozu w Ojcowie. Walczył z Rosjanami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. i dostał się do niewoli. Wyrokiem sądu wojennego został skazany na zsyłkę na Syberię. Ks. Ludwik Ruczka starał się o jego uwolnienie – figuruje w jego notatkach.
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa
Pochodził z Warszawy. Zgłosił się ochotniczo do obozu powstańczego w Ojcowie. Walczył z Moskalami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. a po klęsce nie oddał broni tylko przedostał się do walczących w głębi Królestwa oddziałów. Ciężko ranny w jednej z bitew na wschodzie kraju był leczony w Poturzycy (obwód lwowski), gdzie
Był Włochem. Wraz z grupą Włochów, będących w służbie wojskowej u Austriaków zdezerterował z armii i przybył z bronią do ojcowskiego obozu powstańczego. Został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci i wraz z nimi walczył w Miechowie 17 lutego 1863 r. O dalszych jego losach niema wiadomości.
WB
Źródło:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II
Zgłosił się do powstańczego obozu w Ojcowie w pierwszej połowie lutego 1863 r. Wraz załogą ojcowską walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. a po przegranej przedostał się do Krakowa. Tu niestety władze austriackie posiadając udostępnione przez Rosjan rejestry ojcowskie aresztowały go i osadziły w więzieniu.
WB
Źródło:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17
Był wyrobnikiem z Czańca. Po przybyciu do powstańczego obozu w Ojcowie zapisano go w rejestrach i przydzielono do kompanii strzelców. Po przegranej bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. przedostał się do Krakowa, gdzie niestety został ujęty przez Austriaków i osadzony w więzieniu.
WB
Źródło:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji
Był synem rzeźnika z Chrzanowa i uczył się tego zawodu u ojca. Przybył do ojcowskiego obozu powstańczego i został przyjęty do 1 plutonu jazdy. Po przegranej nie złożył broni tylko razem z kilkoma towarzyszami przedostał się do oddziału dowodzonego przez Mariana Langiewicza i walczył z nim do końca jego kampanii. Po powstaniu
Pochodził z Chrzanowa i był uczniem w warsztacie kapeluszniczym. Zgłosił się w lutym 1863 r. do ojcowskiego obozu powstańczego i został wpisany w rejestr powstańców oraz zakwalifikowany do oddziału jazdy. Brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r., a po klęsce przedostał się do Krakowa. Tu niestety dzięki udostepnieniu władzom przez
Urodził się 15 grudnia 1843 r. jako syn Henryka (malarza) i Marii Podlewskiej. Był wnukiem Piotra Piernikarskiego oraz także Augustyna Podlewskiego – starosty żarnowieckiego. Ojciec Adama służył w Powstaniu Listopadowym pod generałem Wąsowiczem (w którego dobrach mieszkał i służył w gwardii w 1848). Dotarł do powstańczego obozu w Ojcowie 10 lutego 1863
Pochodził z Krzeszowic. Zgłosił się w pierwszej połowie lutego 1863 r. w Ojcowie w obozie powstańczym. Walczył z Moskalami w Miechowie 17 lutego 1863 r. Po rozproszeniu oddziału powrócił go Galicji zapewne do Krzeszowic. Nie poniechał walki i pod rozkazami Zygmunta Jordana wyruszył znów do powstania. Pojmany prze Rosjan w bitwie pod
Urodził się 20 stycznia 1841 r. we wsi Błażkowa. W czasie powstania styczniowego był uczniem gimnazjum w Tarnowie i członkiem tajnej organizacji przygotowującej młodzież do powstania. W lutym 1863 r. wyruszył do obozu w Ojcowie, ale dotarł tam już po bitwie miechowskiej i i został wraz z innymi aresztowany. Jako poddanego austriackiego
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
