– Inni
Urodził się Starym Wiśniczu jako syn Mikołaja organisty. Opiekę nad nim sprawował kanonik Franciszek Łukanowski z Luszowic. Brał udział w powstaniu styczniowym i walczył w oddziale Erazma Skarżyńskiego. Po upadku powstania ukończył studia i uzyskał absolutorium w 1866 r. i wstąpił do służby sądowniczej. Był praktykantem w Krakowie, adiunktem w Brzesku, w
Był żydowskim furmanem. Woził broń dla powstańców. Był zatrudniony do dostawy broni dla oddziału A. Kurowskiego.Po powstaniu był woźnicą, a kiedy owdowiał zamieszkał w Krakowie w domu starców prowadzonym przez Izraelickie Stowarzyszenie Domu Starców.
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie
Był oficerem w oddziale Mariana Langiewicza. Walczył z Rosjanami pod Małogoszczem 24 lutego 1863 r.. Poległ ścigając cofających się Rosjan.
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV (1969)Stupnicki H. – Imionospis poległych i straconych ofiar powstania 1863-1864, Lwów
Urodził się 17 października 1835 r. w Warszawie jako syn Jana i Barbary Jozafaty z Grzymałów. Uczył się w szkole powszechnej w Łukowie, następnie w Szkole Agronomicznej w Warszawie. Ożenił się około 1855 r. i zamieszkał w majątku Niegów. W tym czasie sprowadził osadników zza Buga i osadził ich na zasadzie oczynszowania
Urodził się 20.01.1825 r. w Rudzie Talubskiej w powiecie Garwolińskim jako syn Jana pułkownika wojsk polskich i Barbary z Grzymałów. Kształcił się w Łukowie, w Warszawie i na uniwersytecie brukselskim. Po powrocie do kraju rozpoczął działalność patriotyczną na co władze zareagowały aresztowaniem i wywiezieniem Andrzeja do Nerczyńska a potem do Wiatki, skąd
Urodził się w Bodzentynie jako syn Macieja i Tekli z domu Toporkiewicz. Jego wychowaniem zajmowała się matka, gdyż ojciec zmarł w 1841 r. Matka wyszła powtórnie za mąż. Wojciech pełnił obowiązki zakrystiana w miejscowym kościele i kiedy wybuchło powstanie poszedł do niego wraz z miejscowymi mansjonarzami. Walczył w oddziałach Mariana Langiewicza i
Urodził się 10.09.1835 r. w Porąbkach parafia Bieliny Kapitulne jako syn Karola i Teresy Komendołowicz Konkowskiej. Po ukończeniu nauki zatrudnił się u Deskurów jako leśniczy w ich dobrach w lasach świętokrzyskich. Zamieszkał w Krajnie w parafii Daleszyce. W 1857 r. pojął za żonę Paulinę Rudnicką. W Krajnie urodziło im się troje dzieci
Urodził się w Krakowie. Walczył pod rozkazami Aleksandra Waligórskiego potem Dionizego Czachowskiego. Po klęsce po Krępą Kościelną powrócił do Krakowa. Kiedy znowu przeszedł do Królestwa został przez Rosjan schwytany pod Miechowem w okolicach Sosnówki. Został skazany na 5 lat rot aresztanckich. W skutek amnestii po czterech latach zwolniony powrócił do kraju. Mieszkał
Znany jako święty Albert Chmielowski lub święty Brat Albert; herbu Jastrzębiec; urodził się 20 sierpnia 1845 w Igołomi jako syn Wojciecha i Józefy z Borzysławskich. W 1855 r. otrzymał stypendium rządowe i wyjechał do szkoły w Sankt Petersburgu, gdzie rozpoczął edukację w Korpusie Kadetów. Od 1858 r., po przeprowadzce do Warszawy, kontynuował
Był synem Michała, obywatela województwa Grodzieńskiego, prawnuk Tadeusza Rejtana. Zaraz w pierwszych miesiącach powstania, pospieszył do obozu Langiewicza, gdzie zaciągnął się do oddziału kosynierów, pod dowództwo Jeziorańskiego, jako prosty szeregowiec. Potem został przydzielony do oddziału strzelców. Przed bitwą pod Kobylanką, w której brał udział, rozdzielił dwa tysiące rubli pomiędzy kolegów, a następnie
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
