Urodził się w 1844 r. w Kostkach w ziemi Siedleckiej. Pod koniec stycznia 1863 r. przedostał się do Ojcowa do partii Apolinarego Kurowskiego. Walczył w potyczkach prowadzonych przez powstańców z obozu ojcowskiego. Bił się z Rosjanami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. a po rozproszeniu oddziału po przegranej przedostał się do oddziału Hipolita Zawadzkiego. Po jego śmierci walczył w oddziale Bończy i Chmieleńskiego, jako dowódca plutonu kawalerii. Przed bitwą pod Bodzechowem Chmieleński wysłał Januszewskiego wraz z por. Krzywdą-Rzewuskim na czele 2 plutonów kawalerii z ośmioma oficerami—celem rozbicia dywersji pod Warszawą. Oddział ten po zrobieniu rajdu 120—140 wiorst napadł na obóz wojskowy na Powązkach. Po uczynieniu tego cofnęli się ścigani przez jazdę rosyjską, aż do powiatu Błońskiego. Powstańcy nie stracili ani jednego żołnierza. Gdy dowódca Chmieleński dostał się do niewoli— Januszewski wraz z Krzywdą— Rzewuskim współdowodząc —prowadzili dalej partyzantkę na własną rękę. Stoczyli wtedy—bitwy pod: Secyminem, Włoszczową, Olesznem. Po przejściu Rzewuskiego za granicę na początku maja 1864 r. — zlikwidował swój oddział. Było to już przy końcu powstania. Niestety dostał się w ręce Rosjan i został uwięziony w Kielcach, gdzie przebył rok i osiem miesięcy, oraz w Radomiu 2 miesiące. Za staraniem rodziny, poprzez kobietę znajomą generała rosyjskiego, udało się dostarczyć pieniądze za które Cyprian został zwolniony. W powstaniu był dwukrotnie ranny w głowę i rękę. Po powstaniu gospodarował we własnym majątku ziemskim.
WB
Źródła:
- Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV (1969)
- Dzienniki personalne i Roczniki Oficerskie WP 1921-24
- https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/66323/cyprian-januszewski
