Urodził się 5 marca 1830 r. w Krakowie jako syn Ludwika Bierkowskiego, naczelnego lekarza wojsk Powstania Listopadowego i Tekli Łakomickiej. Ukończył gimnazjum Św. Anny. W czasie powstania był studentem medycyny na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Do powstania wybrał się z kolegami z uczelni i po szczęśliwym dotarciu do obozu w Ojcowie został przyjęty do oddziału dowodzonego przez kapitana Władysława Niewiadomskiego. Pod jego dowództwem walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r., w której otrzymał lekką ranę. Szczęśliwie powrócił do Krakowa. Powtórnie przedostał się do powstania i walczył w oddziale Mariana Langiewicza. Później dokończył studia, a po upadku powstania wyemigrował do Francji gdzie pracował jako lekarz ambulatorium wojskowego przez 24 lata. Po powrocie z emigracji zamieszkał w Krakowie i nadal pracował w swoim zawodzie. Zmarł w Krakowie w 4 .11.1888 r. i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Na fotografii: Włodzimierz Bierkowski – pierwszy z lewej, dalej jego brat Józef Ludwik Bierkowski i kolega Kazimierz Herkulan
Źródło
- Rozmarynowski Władysław, Lekarze – weterani 1863 r., w: Lekarz Wojskowy 1925. Z. 3
- Staszel J. Kartka dziejowa Miechowa Kazimierza Girtlera. Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV (1969)
