Urodził się w Opatówku 28 kwietnia 1835 r. Tam ukończył szkołę i wykształcił się na piekarza. Pracował w swoim zawodzie w Opatówku. Kiedy wybuchło powstanie zgłosił się do oddziału i brał udział w ataku na Płońsk 23 stycznia 1863 r. pod wodzą naczelnika powiatu płockiego Henryka Grothusa. Nieudany atak nie ostudził patriotycznych emocji Edwarda – przedostał się na południe zaboru rosyjskiego do obozu powstańczego w Ojcowie. Tu przyjęto do oddziału strzelców dowodzonych przez Wincentego Wanerta. Walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po przegranej powstańców i rozproszeniu oddziału nie zaniechał walki i przedostał się do oddziału Mariana Langiewicza i z nim odbył kampanię. Po bitwie pod Grochowiskami przedostał się do Krakowa i jeszcze raz próbował walczyć. Pod dowództwem Stefana Malczewskiego brał udział w bitwie pod Igołomią. Po próbie przedostania się do Krakowa został ujęty przez Austriaków i osadzony w Ołomuńcu. Tu został zwerbowany do korpusu wyjeżdżającego do Meksyku. Znalazł się w grupie 945 Polaków najczęściej powstańców biorących udział w wojnie meksykańskiej. Szczęśliwie przeżył kampanię meksykańską i powrócił do Galicji w 1867 r. Zamieszkał w Krakowie i od 1896 r. był mieszkańcem Przytuliska Weteranów Powstania Styczniowego. Zmarł w 1913 r.
WB
Źródła:
- Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN w Krakowie, rok XV (1969)
- Miecznikowski M. -Polacy w Meksyku 1863-1876 : ze studiów nad losami uczestników powstania styczniowego, VOL. XLVIII, 16 1993
- Białynia-Chołodecki J. –Pamiętnik powstania styczniowego w piędziesiątą rocznicę wypadków: wznowienie „Księgi Pamiątkowej” tegoż samego autora wydany staraniem Komitetu Obywatelskiego we Lwowie r. 1904
- „Przytulisko” uczestników powstania 1863-64 – Sprawozdanie Wydziału za rok 1902, Kraków 1903
- https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/32030/edward-gumpert
