Urodził się 18 kwietnia 1895 r. w Żuradzie w powiecie olkuskim jako syn Józefa i Zofii z d. Gregorskiej. Po skończeniu szkoły powszechnej pracował z ojcem na gospodarstwie. Po jakimś czasie poznał swoją przyszłą żonę Stanisławę i po ślubie zamieszkali we wsi Tuczna Baba pod Dąbrową Górniczą (obecnie dzielnica Dąbrowy Tucznawa).
Zaraz po wybuchu wojny w 1939 r. wraz z sąsiadem został powołany do służby wojskowej pomocniczej – przewozu wojska i sprzętu wojskowego własnym zaprzęgiem konnym. Wraz z nim został również powołany sąsiad o nazwisku Lorek.
5 września konwój furmanek ze sprzętem wojskowym znalazł się w Waganowicach na drodze prowadzącej ze Słomnik do Proszowic. Dowódca konwoju pozwolił się zatrzymać obok młyna na odpoczynek po czym ruszyli w kierunku Słomnik. W tym momencie nadleciał niemiecki samolot i przeleciał nad konwojem. Któryś z żołnierzy konwojentów wystrzelił do niego z karabinu. Wtedy samolot zawrócił i na rząd furmanek zrzucił bombę. Bomba trafiła w furę Wiktora Kieresa, który zginął na miejscu wraz z kilkoma konwojującymi żołnierzami.
Zmarli zostali pochowani obok kapliczki stojącej nie daleko od drogi. Po wyzwoleniu ciała zmarłych zostały przeniesione na cmentarz w Miechowie i pochowane w kwaterze wojskowej na cmentarzu parafialnym.
30 kwietnia 1948 r. Sąd Grodzki w Dąbrowie Górniczej po przesłuchaniu świadków zdarzenia wydał postanowienie o stwierdzeniu zgonu Wiktora Kieresa.
WB
Źródło:
- Informacja od wnuka Andrzeja Kieresa
- Postanowienie Sądu Grodzkiego w Dąbrowie Górniczej
