Steinman-Kamiński (1834-1907), pochodzenia niemiecko żydowskiego. Po nowicjacie u oo. zmartwychwstańców w Rzymie, skąd został wydalony, przeszedł do oo. lazarystów w Paryżu. Od grudnia 1859 r. przebywał w Warszawie, gdzie odznaczył się patriotycznymi kazaniami. Aresztowany zdołał zbiec na zachód, w końcu w 1862 zjawił się w Krakowie, gdzie rozwinął działalność rewolucyjną.
Po utworzeniu obozu powstańczego w Ojcowie pojechał tam i towarzyszył załodze do końca działań czyli przegranej 17 lutego 1863 r bitwy miechowskiej. Po powrocie do Krakowa dalej działał w kołach patriotycznych a po mianowaniu Mariana Langiewicza dyktatorem dołączył do jego oddziału w Goszczy. Po bitwie pod Grochowiskami po powrocie do Krakowa został aresztowany przez Austriaków i osadzony w Ołomuńcu. Zbiegł z więzienia i udał się na emigracje do Francji. Tam ogłosił ostra polemiczną broszurę: Głos wymuszony na księdzu Pawle Kamińskim.
W 1867 r. pracował jako ksiądz obrządku starokatolickiego na Górnym Śląsku. Później wyjechał do Niemiec i tam zmarł.
WB
Źródła:
- https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/48477/pawel-kaminski
- https://www.sejm-wielki.pl/b/psb.10796.1
- Kozłowski E., Zapomniane Wspomnienia. Warszawa 1981, PAX
