Pochodził z Wieluńskiego i był synem obywatela ziemskiego. Pracował jako urzędnik górniczy w Dąbrowie. Na sygnał powstańczy zgłosił się do obozu ojcowskiego i został oficerem w oddziale Apolinarego Kurowskiego. Poległ w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Spoczął we wspólnej mogile powstańczej na cmentarzu parafialnym w Miechowie.
WB
Źródła:
Staszel Jan – Bitwa miechowska 17 II 1863 r
Był majstrem murarskim w Krakowie. Wychowany w duchu patriotycznym nie chciał być bezczynnym w obliczu możliwości walki z wrogiem Polski. Przedostał się do obozu ojcowskiego i wraz z towarzyszami walczył z Rosjanami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po rozproszeniu oddziału po przegranej bitwie nie złożył broni ale walczył jeszcze prawdopodobnie pod Jeziorańskim i
Urodził się 30 marca 1833 w Ochnówcew powiecie włodzimierskim na Wołyniu jako syn Stanisława Cieszkowskiego herbu Dołęga i matki Henryki z hr. Krasickich herbu Rogala. Studiował medycynę na uniwersytecie w Kijowie skąd został relegowany. Wyjechał do Włoch i został słuchaczem polskiej szkoły wojskowej w Cuneo. Po wybuchu powstania styczniowego powrócił do Królestwa Polskiego i w
Był wykształconym wojskowym – uczniem szkoły wojskowej w Cuneo. Dowodził oddziałem stacjonującym przed bitwa miechowską w Wolbromiu. Otrzymał instrukcję od A. Kurowskiego, że ma się stawić z oddziałem o godz. 5 rano w Biskupicach (wieś pod Miechowem).Cybulski mając mylne informacje co do odległości Wolbromia od Miechowa wyruszył w drogę dopiero o godzinie 9 wieczorem. Zmylił
Urodził się w Krakowie. Walczył pod rozkazami Aleksandra Waligórskiego potem Dionizego Czachowskiego. Po klęsce po Krępą Kościelną powrócił do Krakowa. Kiedy znowu przeszedł do Królestwa został przez Rosjan schwytany pod Miechowem w okolicach Sosnówki. Został skazany na 5 lat rot aresztanckich. W skutek amnestii po czterech latach zwolniony powrócił do kraju. Mieszkał w przytulisku weteranów
Był synem pułkownika Czapskiego. Przed powstaniem pracował jako agent Komitetu Paryskiego organizującego dostawy broni dla powstańców. Po wybuchu powstania przybył do Galicji i przedostał się do obozu powstańczego organizowanego w Ojcowie. Został na początku lutego zapisany do oddziału kawalerii dowodzonego przez Rosego Węgra. W dzienniku przyjęć do oddziału zapisano, że posiadał strój, pistolet i Pałasz
Urodził się 9 sierpnia 1842 r w Proszowicach jako syn szewca Michała i jego drugiej żony Heleny ze Skalskich. Przed powstaniem podobnie jak ojciec trudnił się szewstwem. W lutym 1863 r. dotarł do obozu powstańczego organizowanego w Ojcowie i wraz z załoga ojcowską wziął udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Po przegranej powstańców
Mieszkał w podkrakowskich Bielanach. Na początku lutego zgłosił się do obozu ojcowskiego i został przyjęty do oddziału jazdy w randze porucznika. Walczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Dalsze jego losy nie są znane.
WB
Źródła:
AP Kielce zesp. 26, sygn. 1 (Naczelnik Wojenny Powiatów Olkuskiego i Miechowskiego), s. 12 – Lista przydziału z 7.2.1863 (rkps)https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/75254/piotr-czechowskiStaszel J
Pochodził z Białorusi. Zawarł związek małżeński z Sabiną Szurmacką ze Święcic w kościele w Słaboszowie w 1858 r. Utrzymywał rodzinę pracując w dworze w Święcicach. Zginął w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. i został potajemnie pochowany pod wschodnim murem cmentarza parafialnego.
WB
Źródła:
Informacja od rodziny powstańca
Urodził się w Krakowie w rodzinie kupieckiej. Dotarł do obozu powstańczego organizowanego w Ojcowie. Tu zapisano go kompanii dowodzonej przez Węgra Rosego a wchodzącego w skład grupy dowodzonej przez Wojciecha Cybulskiego. Po klęsce miechowskiej przez Krzeszowice przedostał się do Galicji. Po powstaniu był we Lwowie urzędnikiem kolejowym.
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
