– Włodzimierz Barczyński
Pochodził z Krakowa. Po przybyciu do powstańczego obozu w Ojcowie został przyjęty do oddziału strzelców. Został mianowany dowódcą oddziału w randze kapitana.Po przegranej przez powstańców bitwie miechowskiej powrócił do Krakowa i tam zmarł w 1892 r. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej
Urodził się w 1832 r. w Olszowej w powiecie radomskim jako syn Antoniego i Julii z d. Płużańska. Rodzice byli urzędnikami w Radomiu. Początkowo pracował w aptece Czapliców w Pilicy, a potem w Działoszycach. W czasie powstania założył tam punkt odbiorczy broni i amunicji przemycanej z Krakowa. Współorganizował też pomoc medyczną dla
Urodził się w Warszawie. W obozie powstańczym w Ojcowie został przyjęty w stopniu szeregowca do 3 kompanii kosynierów kapitana Olszewskiego. Po rozsypce po przegranej bitwie miechowskiej powrócił do Krakowa. Po powstaniu zajmował się kupiectwem i przemysłem. Zmarł w Krakowie 15 grudnia 1901 r.
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w
Po przybyciu do obozu powstańczego w Ojcowie zakwalifikowano go jako sztabowca gdzie został zaszeregowany jako sierżant w sztabie Trzeciego Dywizjonu. Walczył w Bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r.
WB
Źródła:
https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/75852/jan-uziembloAP Kielce zesp. 26, sygn. 1 (Naczelnik Wojenny Powiatów Olkuskiego i Miechowskiego), s. 35 – Lista III Dywizyonu z 10.2.1863 (rkps)
Urodził się 15 grudnia 1839 r. w Pasiecznej wiosce należącej do rodziców herbu Pilawa. Uczęszczał do szkół w Stanisławowie, a po ich ukończeniu wcielony do wojska austriackiego. W 1858 r awansowany zostaje do stopnia porucznika, a w 1863 r. nadporucznika. Po wybuchu powstania wziął dymisje z wojska i włączył się w działania
Urodził się w 1831 r. przeszedł szkolenie wojskowe w wojsku austriackim. Po przybyciu do obozu powstańczego w Ojcowie został przyjęty w stopniu podoficera do 2 plutonu jazdy powstańczej. Brał udział w walkach w Miechowie 17 lutego 1863 r. w oddziale Wojciecha Cybulskiego. Po klęsce powstańców udało mu się przedostać do Krakowa i
Urodził się w Chrzanowie jako syn poczmistrza. Pracował z ojcem w urzędzie pocztowym w Chrzanowie. Podobnie jak jego brat Ludwik przedostał się do ojcowskiego obozu powstańczego i został przyjęty do kompanii strzelców. Brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Dalsze jego losy nie są znane.
WB
Źródła:
Staszel J. – Bitwa miechowska 17
Urodził się w Chrzanowie jako syn poczmistrza. Był uczniem gimnazjum im. Św. Anny w Krakowie. Porzucił naukę i przedostał się do powstańczego obozu w Ojcowie, gdzie mimo młodego wieku przyjęto go do kompanii strzelców. Brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. a po rozsypce oddziału po klęsce powstańców powrócił szczęśliwie
Urodzony w 1818 r. w Miechowie jako syn Dominika i Teresy z Karwackich ( Dominik był aptekarzem, który w 1810 r. sprowadził się do Miechowa Pragi). Był właścicielem rodzinnej apteki i od 1861 r. mocno związany z ruchami patriotycznymi. Był inicjatorem wielu miechowskich działań patriotycznych. Brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego
Włoch z Neapolu służył w austriackim 26 batalionie strzelców. Wraz z kilkoma kolegami zdezerterował z wojska u przedostał się do ojcowskiego obozu powstańczego. Został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Bił się z Rosjanami w Miechowie 17 lutego 1863 r. a po klęsce przedostał się do Mysłowic. Tam niestety został ujęty przez pruskich
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
