Urodził się w Warszawie. W czasie powstania styczniowego był słuchaczem warszawskiej Szkoły Głównej (jedynej z polskim językiem wykładowym). Wyruszył do powstania i wielu perypetiach znalazł się w oddziale Józefa Grekowicza, gdzie służył jako żołnierz kawalerii. W bitwie pod Szycami kula armatnia zdruzgotała mu nogę. W ciężkim stanie przewieziony do Miechowa zmarł i
Autor: Włodzimierz Barczyński
DWORZAK Wacław (1847-1863)
Urodził się w Jędrzejowie. W lutym 1863 r. przybył do Ojcowa do obozu powstańczego. Razem z załoga ojcowską wziął udział w przegranej przez powstańców 17 lutego 1863 r. bitwie. Po rozproszeniu oddziału przedostał się do oddziałów walczących w świętokrzyskim. Zginął w bitwie pod Hutą Szczeceńską 9 września 1863 r.
WB
Źródła:
Kolumna Z. – Pamiątka
JANISZEWSKI Stanisław (1845-1915)
Urodził się 18 maja 1845 r. w Piaskach koło Lututowa (obecnie woj. łódzkie) jako syn Augustyna, właściciela folwarku Piaski i Józefy Fadeckiej. Był powstańcem obozu ojcowskiego. Ujęty przez Rosjan w Miechowie po przegranej przez powstańców bitwie 17 lutego 1863 r., został, osądzony i skazany na zesłanie na Syberię. Po powrocie do kraju
BĄBROWSKI Mikołaj (1792-1871)
Dąbrowski urodził się 20.03.1792 r. w majątku Paszkiewicze w obwodzie mińskim (obecnie Białoruś). Na ochotnika wstąpił do 17 pułku ułanów hr. Michała Tyszkiewicza z którym wziął udział w kampanii rosyjskiej Napoleona. W 1813 roku brał udział w bitwie narodów pod Lipskiem. Uczestnik powstania listopadowego, podczas którego został awansowany na kapitana 3 pułku
ZIELIŃSKI Aleksander (1838-?)
Urodził się w Nowym Wiśniczu jako syn Jana mieszczanina wiśnickiego. W chwili wybuchu powstania styczniowego był studentem farmacji Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Przerwał studia i wyruszył do powstania, został adiutantem Wojciecha Komorowskiego. Pojmany przez Rosjan został skazany na zesłanie. Przebywał w guberni tobolskiej.
WB
Źródła:
Grzegorzewski S. – Wspomnienia osobiste z powstania 1863
WYRWA Ferdynand
Był rolnikiem w Leksandrowej w okolicy Nowego Wiśnicza. Podczas powstania styczniowego zajmował się dowozem broni i amunicji dla walczących oddziałów powstańczych.
WB
Źródło:
Rzecz o roku 1863, publ. towarzysząca wystawie: Uniwersytet Jagielloński wobec Powstania Styczniowego (red. A. Zięba), Kraków 2013
WĄSIKIEWICZ Aleksander (1832-1937)
Urodzony w Nowym Wiśniczu. W powstaniu uczestniczył jako dostawca i przemytnik broni oraz amunicji dla walczących oddziałów. Po powstaniu był urzędnikiem kolejowym w Lublinie. Za działalność w powstaniu od rządu wolnej Polski otrzymał podziękowanie.
WB
Źródła:
Rzecz o roku 1863, publ. towarzysząca wystawie: Uniwersytet Jagielloński wobec Powstania Styczniowego (red. A. Zięba), Kraków 2013Białynia-Chołodecki J. -Pamiętnik
RUCZKA Aleksander (?-1863)
Wraz z kolegami dotarł do powstańczego obozu w Ojcowie. Bił się z Rosjanami w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r. Ciężko ranny został przewieziony do Tarnowa gdzie zmarł 29 marca 1863 r. Został pochowany na cmentarzu w Tarnowie.
WB
Źródła:
Rzecz o roku 1863, publ. towarzysząca wystawie: Uniwersytet Jagielloński wobec Powstania Styczniowego (red. A. Zięba)
ŁUKASZEWSKI Leonard (Leopold) (1843-?)
Urodził się Starym Wiśniczu jako syn Mikołaja organisty. Opiekę nad nim sprawował kanonik Franciszek Łukanowski z Luszowic. Brał udział w powstaniu styczniowym i walczył w oddziale Erazma Skarżyńskiego. Po upadku powstania ukończył studia i uzyskał absolutorium w 1866 r. i wstąpił do służby sądowniczej. Był praktykantem w Krakowie, adiunktem w Brzesku, w
JELONEK Karol (1841-1896)
Urodził się w Nowym Wiśniczu. W czasie powstania styczniowego był słuchaczem Seminarium Duchownego w Tarnowie. Przerwał studia i jako młody kleryk walczył z Rosjanami o wolna Polskę. Był wachmistrzem w oddziałach: Wysockiego, Rochebruna, Komorowskiego, Wróblewskiego, Ponińskiego i Kruka. Walczył pod Radziwiłłowem i Poryckiem. Po powstaniu mieszkał we Lwowie i pracował jako urzędnik
